Myślisz podobnie? Możemy się zaprzyjaźnić

<!** Image 1 align=left alt="http://www.nowosci.com.pl/img/glowki/wojcik_kamila.jpg" >Przeczytałam gdzieś niedawno, że kobiety przyjaźnią się aż do śmierci, tylko przyjaciółki się im zmieniają, a jakiś spostrzegawczy kolega dodał, że damskie relacje kończą się przeważnie kłótnią. I trudno mi się z tym wszystkim nie zgodzić.

Przecież nie kto inny, a ja sama rozstałam się niedawno z przyjaciółką z powodu różnicy poglądów (no, może było jeszcze kilka innych spraw, ale ta jedna kwestia doprowadziła mnie do furii). A poszło o parytety. Koleżanka stwierdziła, że chciałaby, aby wprowadzono odgórny nakaz zatrudniania kobiet i mężczyzn w równych proporcjach. Wszędzie, nie tylko w instytucjach publicznych. Nie dała się przekonać, że kobiety mają takie same prawa jak mężczyźni i jeśli chcą, mogą walczyć o miejsca pracy na równi z mężczyznami. Uznała, że to faceci rządzą tym światem i to oni ograniczają kobiety. Nie zgadzam się z tym, i to pomimo tego, że gdy rozejrzę się po pokoju, w którym pracuję, widzę głównie mężczyzn. Przyjaciółka zatrudniona jest jednak w szkole, a tam - jak wiadomo - rządzą głównie panie. Nie przeraziła jej jednak wizja utraty pracy po wprowadzeniu parytetów. Wręcz przeciwnie, stwierdziła, że gdyby zmusić mężczyzn do pracy w szkołach, to zwiększyłyby się tam zarobki. Nie pomyślała jednak o innych koleżankach, które pewnie musiałyby się przekwalifikować na informatyków, górników czy przedstawicieli handlowych.

Według mnie, świat z parytetami jest miejscem sztucznym, w którym wymusza się zachowania. Płeć jest wówczas najważniejszym kryterium, równie dobrze można by segregować ludzi ze względu na kolor oczu czy włosów. Moim zdaniem ideałem jest świat, w którym kobiety wierzą w siebie! Nie porównują się tylko z mężczyznami, lecz z ludźmi lepszymi od siebie, i dążą do samorealizacji. Marzę, by kobiety nie szukały wciąż nowych wrogów, lecz wzięły się do roboty. A przyjaźnić mogę się tylko z tymi kobietami, które myślą podobnie

<!** reklama>